ŞEM’İ MOLLA CAMİİ-Ahmed Kethüda Camii

Şem’i Molla Camiine yol seviyesinden hafif yüksekte bir kaç basamak merdiven çıkarak avluya ulaşıyorsunuz. Cami dıştan açık yeşil renkle boyanmış. Avluyu çevreleyen korkuluk demirleri düzgün yapılmış, üzerinde dikenli tel yok, şükürler olsun. Caminin kitabesinden tarihçesi hakkındaki şu bilgilere ulaşıyoruz: “Sadrazam Murad Paşa’nın kethüdası, Ni’me’l-ceyşten Ahmed Kethüda tarafından H. 940 / 1533 tarihinde inşa ettirilmiştir. Zamanla harap olan cami 1827’de Şem’i Molla’nın hanımı Ayşe Revnak Hanım tarafından eşinin ruhunu şad etmek gayesiyle tamir ettirilmiş ve bir de çeşme ilave edilmiştir. II. Abdülhamid zamanında yenilenen cami dikdörtgen planlı olup, duvarları taştır. Banisinin kabri hazirededir.” Cami avlusunda küçük bir şadırvan benzeri 3 yüzünde musluğu olan, bir yüzünün ise hazireye dönük olduğu çeşme dikkati çekiyor. Şem’i Molla Cami Haziresinde çok sayıda kabir bulunuyor. Caminin ilk banisi Ahmet Kethüda olduğundan caminin ismi ve hazire bu adla da anılıyor. Çeşmenin üzerinde kısa bir kitabe yer alıyor (Sâhibü’l-hayrât ve’l-hasenât rûhu için el-Fâtiha H. 1242 / M. 1826-27). Caminin avlusunda her cami de olduğu gibi hazire yer alıyor. Caminin içerisine girerken imam ve cemaatten son bir kişi çıkıyorlardı. Büyük ihtimal kapısı kilitlenecekti. Hemen içeri girdim. Bir kaç fotoğraf çektikten sonra dışarı çıktım. Cami, küçük, güzel bir cami. Dışı gibi iç mekanda da yeşilin tonları hakim. Dışarı çıktığımda imam: “-Ne çabuk namaz kıldın? diye sormaz mı? Bizde namazı aşağıdaki cami de kıldığımı, bölgeyi gezdiğimi fotoğraf çekmek için içeri girdiğimi mealen anlatmaya çalışarak oradan ayrılıyorum. Solumda cami kalacak şekilde yürüyorum. Camiye de ismini veren soldaki sokaktan Şemi Molla Mektebi Sokağa dönüyoruz. Döner dönmez sağ köşe de tabelası olmayan, etrafı çevreli mahzun bir kabristan görüyoruz.